Marrakesh Verklaring over religieuze minderheden Samenvatting van de Marrakesh Verklaring over de rechten van religieuze minderheden in Overwegend-moslimmeerderheid Gemeenschappen

Roepen moslimgeleerden en intellectuelen over de hele wereld op om een jurisprudentie van het begrip “burgerschap” (li-ta’sil mabda’ al-Muwaṭanah) te ontwikkelen, die inclusief is voor diverse groepen. Deze jurisprudentie zal geworteld zijn in de islamitische traditie en beginselen en rekening houden met mondiale veranderingen. Sporen moslim onderwijsinstellingen en overheden aan een moedige herziening van educatieve curricula die eerlijk en effectief enig materiaal behandelen dat aanzet tot agressie en extremisme, leidt tot oorlog en chaos, en leidt tot de vernietiging van onze gedeelde samenlevingen; Roepen politici en besluitvormers op om de politieke en juridische stappen te nemen die nodig zijn om een constitutionele contractuele relatie tussen de burgers te vestigen, en alle formuleringen en initiatieven te ondersteunen die gericht zijn op het versterken van de betrekkingen en het begrip tussen de verschillende religieuze groeperingen in de islamitische wereld;

In naam van God, de Barmhartige, de Genadevolle,

Samenvatting¹ van de
Marrakesh verklaring over de rechten van religieuze minderheden
in Overwegend-moslimmeerderheid Gemeenschappen

25-27 januari 2016

OVERWEGENDE dat de omstandigheden in verschillende delen van de moslimwereld op een gevaarlijke manier verslechterd zijn geraakt als gevolg van het gebruik van geweld en gewapende strijd als een instrument voor het oplossen van conflicten en het opleggen van iemands mening;

OVERWEGENDE dat deze situatie ook de autoriteit van legitieme regeringen heeft verzwakt en het mogelijk heeft gemaakt dat criminele organisaties om religieuze edicten te verklaren die zij toeschrijven aan de Islam, maar die, in feite, op een alarmerende manier haar fundamentele beginselen en doelstellingen (maqāṣid) verdraaien op een manier die gehele bevolking hebben geschaad;

OVERWEGENDE dat dit jaar het de 1400ste verjaardag is van het Handvest van Medina (Ṣaḥifah al-Madinah), een constitutionele overeenkomst tussen de Profeet Mohammed, Gods vrede en zegeningen op hem, en de mensen van Medina, die de godsdienstvrijheid van iedereen garandeerde, ongeacht geloof;

OVERWEGENDE dat honderden moslimgeleerden en intellectuelen uit meer dan 120 landen, tezamen met vertegenwoordigers van de islamitische en internationale organisaties, evenals leiders van diverse religieuze groepen en nationaliteiten, zich in Marrakech op deze datum verzameld hebben om de beginselen van het Handvest van Medina te bevestigen op een grote conferentie;

OVERWEGENDE dat deze conferentie werd gehouden onder de auspiciën van Zijne Majesteit, koning Mohammed VI van Marokko, en gezamenlijk georganiseerd door het ministerie van fondsen en islamitische zaken van het Koninkrijk Marokko en het Forum voor de bevordering van vrede in islamitische samenlevingen gebaseerd in de Verenigde Arabische Emiraten;

EN dat de ernst van deze situatie zowel moslims als volkeren van andere levensovertuigingen over de hele wereld teistert, en na grondige bezinning en discussie, hebben de bijeengeroepen moslimgeleerden en intellectuelen vastgesteld:

VERKLAREN HIERBIJ onze vastbeslotenheid om de beginselen die uiteen zijn gezet in het Handvest van Medina, wiens bepalingen een aantal van de principes van het constitutionele contractuele burgerschap, zoals vrijheid van beweging, eigendom, wederzijdse solidariteit en verdediging, evenals de beginselen van rechtvaardigheid en gelijkheid voor de wet bevatte²; en dat,

De doelstellingen van het Handvest van Medina een geschikt kader bieden voor nationale grondwetten in landen met moslim meerderheden, en het Handvest van de Verenigde Naties en de daarmee verband houdende documenten, zoals de universele verklaring van de rechten van de mens, in harmonie zijn met het Handvest van Medina, met inbegrip van rekening houden met de openbare orde.

VERDER OPMERKEN dat diepe reflectie op de verschillende crises die de mensheid teistert onderstreept de onvermijdelijk en dringend behoefte aan samenwerking tussen alle religieuze groepen, wij

BEVESTIGEN HIERBIJ dat deze samenwerking moet gebaseerd zijn op een “gemeenschappelijk woord”³ vereisen dat een dergelijke samenwerking verder moet gaan dan alleen wederzijdse tolerantie en respect, door het verstrekken van volledige bescherming voor de rechten en vrijheden voor alle religieuze groepen op een beschaafde manier die dwang, vooroordelen en arrogantie schuwt.

GEBASEERD op al het bovenstaande, wij hierbij:

Roepen moslimgeleerden en intellectuelen over de hele wereld op om een jurisprudentie van het begrip “burgerschap” (li-tā’ṣīl mabdā’ al-Muwāṭanah) te ontwikkelen, die inclusief is voor diverse groepen. Deze jurisprudentie zal geworteld zijn in de islamitische traditie en beginselen en rekening houden met mondiale veranderingen.⁴

Sporen moslim onderwijsinstellingen en overheden aan een moedige herziening van educatieve curricula die eerlijk en effectief enig materiaal behandelen dat aanzet tot agressie en extremisme, leidt tot oorlog en chaos, en leidt tot de vernietiging van onze gedeelde samenlevingen;⁵

Roepen politici en besluitvormers op om de politieke en juridische stappen te nemen die nodig zijn om een constitutionele contractuele relatie tussen de burgers te vestigen, en alle formuleringen en initiatieven te ondersteunen die gericht zijn op het versterken van de betrekkingen en het begrip tussen de verschillende religieuze groeperingen in de islamitische wereld;⁶

Roepen de opgeleide, artistieke en creatieve leden van onze samenlevingen, evenals maatschappelijke organisaties, op om een brede beweging te bewerkstelligen voor een rechtvaardige behandeling van religieuze minderheden in de moslimlanden en om het bewustzijn over hun rechten, en om samen te werken om voor het succes van deze inspanningen te zorgen.

Roepen de verschillende religieuze groeperingen op die gebonden zijn door de dezelfde nationaliteit om hun wederzijdse staat van selectieve vergeetachtigheid te adresseren die herinneringen blokkeren van eeuwen van samenleven op hetzelfde land; Wij roepen hen op het verleden weer op te bouwen via de heropleving van deze traditie van gezelligheid en het herstellen van onze gedeelde vertrouwen dat is uitgehold door extremisten via daden van terreur en agressie;

Roepen de vertegenwoordigers van de verschillende religies, stromingen en denominaties op, om op alle manieren religieuze onverdraagzaamheid tegen te gaan, en het zwartmaken en belachelijk maken van wat mensen als heilig beschouwen tegen te gaan, en ook alle discours die haat en onverdraagzaamheid uitdragen tegen te gaan; EN TOT SLOT

BEVESTIGEN dat het niet toegestaan (lā yajūz) is om religie te gebruiken met de doelstelling om de rechten van religieuze minderheden in de moslimlanden aan te vallen.

Marrakesh

27 januari 2016

Noten

1. Vertaling Arnold Yasin Mol, Fahm Instituut. Een vertaling van de volledige Arabische verklaring komt binnenkort.
2. Hiermee stelt de verklaring dat het Handvest van Medina en moderne universele mensenrechten en internationale verdragen in overeenstemming zijn, waarmee zij dus een moderne interpretatie geven van het Handvest van Medina, en tegelijkertijd moderne mensenrechten niet alleen islamitisch acceptabel verklaren, maar ook gegrond in islamitische bronnen.
3. Verwijzend naar Koran 3:64, en het interreligieuze project www.acommonword.com
4. Hiermee wordt er een oproep gedaan om de klassieke wetgevingen over religieuze minderheden, de Aḥkām al-Dhimma, niet simpel te hervormen, maar achterwege te laten en een nieuwe islamitische wetgeving van burgerschap te ontwikkelen.
5. Hiermee gaan zij in op het feit dat bepaalde klassieke meningen en wetgeving betreffende andersgelovigen, religieuze minderheden en oorlog zoals besproken in klassieke islamitische teksten, in moderne moslim samenlevingen fout begrepen worden en mogelijk tot extremisme kunnen leiden. Klassieke islam hanteerde een discours die specialistische opleidingen vereisten en niet zomaar in algemeen basisonderwijs thuishoort.
6. De meeste moslimlanden hanteren grondwetten die gelijkheid tussen burgers garanderen, maar die niet altijd tot uiting komt in het publieke discours. Er wordt hier blijkbaar aangespoord om het concept van burgerschap en interreligiositeit algemener te maken. In moslimlanden wordt gemeenschapsidentiteit nog vaak bepaald door religie.